Višegradska banja
Kompleks Višegradske banje čine: Vilina vlas, Donja Kadijina banja i Gornja Sokolovića banja. Popularno, kompleks se naziva Vilina vlas, po endemskoj vrsti paprati (latinski Adiantum Capillus Veneris) koja raste uz tople izvore ove banje.
Banja se nalazi na 460 metara nadmorske visine. Udaljena je 5 kilometara od Višegrada. Termalne vode su otkrivene prilikom vađenja kamena za gradnju mosta Mehmed-paše Sokolovića, 1571. godine. Vjeruje se da je Mehmed-paša Sokolović naredio izgradnju dva turska kupatila, 1575. godine. Potpuno autentičan „Mehmed-pašin hamam“ je i danas u funkciji i predstavlja jedan od simbola Višegradske banje.
Voda ove banje je druga po radioaktivnosti u prostoru bivše Jugoslavije. Bogata je brojnim hemijskim elementima: radonom, natrijumom, kalijumom, litijumom, magnezijumom, aluminijumom, željezom... Temperatura voda je u rasponu od 31 do 34 0S. Vadi se sa dubine od 180 metara.
U banji se uspješno liječe reumatske bolesti, neurološka stanja, ortopedska, ginekološka i oboljenja disajnih puteva. Voda posebno pomaže u odmoru i regeneraciji organizma, podmlađuje i usporava proces starenja, te smanjuje bol i podiže otpornost organizma.
Pored lječilišnog dijela, u sklopu banje nalaze se: hotel kapaciteta 150 ležaja, bungalovi, restoran, bazen, trim staze, park-šuma...
