Gradiška
U sjeverozapadnom dijelu Republike Srpske, na površini od 762 kilometra kvadratna, obuhvatajući nizijski dio Lijevče polja i pobrđe sjevernog dijela Potkozarja, te manje planinske dijelove Kozare i Prosare, prostire se opština Gradiška. Prema posljednjem popisu stanovništva iz 2013. godine naseljava je oko 56 700 stanovnika, dok u samom gradskom naselju živi oko 16 000 stanovnika.
Iako se u pisanim dokumentima spominje prije nešto više od sedam stotina godina, pod nazivom „Gradiški brod“, život na ovom području datira još iz praistorijskog doba. Za vrijeme Rimljana, ova teritorija je bila pristanište za riječnu rimsku flotu, te je činila raskrsnicu puteva prema istoku i jugu Balkana.
Rijeka Sava, koja čini sjevernu granicu ove opštine sa Republikom Hrvatskom, ima ogroman značaj za ovaj kraj. Na ovom području nalazi se jedan od najznačajnijih međunarodnih graničkih prelaza za putnički i teretni saobraćaj u Republici Srpskoj. Povoljan saobraćajno-geografski položaj ogleda se i u blizini međunarodnog aerodroma koji se nalazi u Mahovljanima; značajnoj saobraćajnici prema Hrvatskoj: Banja Luka-Gradiška-Okučani, koja čini spoj sa autoputem Zagreb-Beograd; te autoput Banja Luka-Gradiška. Ova opština ima razvijenu mrežu i magistralnih kao i regionalnih puteva.
Gradiška ima potencijal za razvoj poljoprivredne proizvodnje, izdvaja se plastenička proizvodnja, proizvodnja svježeg voća. Značajan je i udio šumskog zemljišta. Razvijene su prehrambena, drvoprerađivačka, metaloprerađivačka, tekstilna, industrija građevinskog materijala, prerada plastike i slično.
Najvažnija kulturna ustanova je „Kulturni centar“ Gradiška, pored nje, izdvajaju se: „Narodna biblioteka“, „Zavičajni muzej“ i „Likovna galerija“. Među važnije turističke lokalitete opštine ubrajaju se arheološka nalazišta Vrbaškog grada i Manastirišta te Jurkovička pećina.
