Manastir Liplje
Između Kotor Varoša i Teslića , u selu Gornje Liplje i u podnožju planine Borja, gdje se potok Mliječnica uliva u rijeku Bistricu, smješten je srednjovjekovni srpski pravoslavni manastir Liplje. Prema živom narodnom predanju, manastir je zadužbina Svetog Save, dok se u pisanim dokumentima pominje tek krajem XV vijeka, u Kruševskom pomeniku. Smatra se da je manastir zadužbina kralja Dragutina sa kraja XIII vijeka, iako je vjerovatno i on sagrađen na temeljima neke starije crkve. Prvobitno je bio posvećen Svetom Nikoli, a poslije obnove u XIX vijeku, posvećen je Blagoveštenju Presvete Bogorodice.
Manastir je nekoliko puta nastradao, 1615. godine oštećen je usljed poplave, 1696. godine opljačkan je i spaljen, te je nakon toga bio napušten više od 200 godina. Od 1922. do 1965. godine djelovao je kao crkva, da bi nakon 1965.godine ponovo djelovao kao manastir, a dodatno je obnovljen 1984. godine. Od samog osnivanja, u manastiru je radila prepisivačka radionica, u kojoj su prepisivane knjige za potrebe manastira, kao i šireg crkvenog područja.
U manastirskom kompleksu sagrađena je crkva, koja se ubraja u red većih srpskih bogomolja, a čija visina doseže i do dvadeset metara. Danas, bratstvo manastira čine četiri monaha, jedna monahinja i poslušnik.
Prema oskudnim zapisima i narodnom predanju, manastir je imao velike šumske površine i pašnjake na planini Borja, sa brojnom sitnom i krupnom stokom te veći broj hektara obradivog zemljišta.
Trenutno, manastir posjeduje manju zbirku starih knjiga. Izdvajaju se fragmeti kanona Bogorodici, oktoi petoglasnik, trebnik štampan u mileševskoj štampariji, službanik, psaltir i vlaška štampana knjiga – Koresijev zbornik.
